Symbolika kolorów w liturgii

Damian Śmigowski

Symbolika kolorów w liturgii:

Kolor biały – symbolizuje czystość, niewinność, radość i światło oraz nastrój świąteczny. Szat liturgicznych koloru białego używa się:
• w Oficjach i Mszach Okresu Wielkanocnego i Narodzenia Pańskiego,
• w święta i wspomnienia Chrystusa Pana z wyjątkiem tych, które dotyczą Jego Męki,
• w święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny,
• Świętych Aniołów,
• Świętych - którzy nie byli męczennikami,
• w uroczystość Wszystkich Świętych (l listopada),
• św. Jana Chrzciciela (24 czerwca),
• w święta św. Jana Ewangelisty (27 grudnia),
• Katedry św. Piotra (22 lutego)
• i Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia).

Kolor czerwony – jest znakiem krwi i męczeństwa, jak również ognistych języków, w postaci których Duch Świętych zstąpił na apostołów w Wieczerniku. Szat liturgicznych koloru czerwonego używa się:
• w niedzielę Męki Pańskiej (Palmową),
• w Wielki Piątek,
• w niedzielę Zesłania Ducha Świętego,
• w Mszach ku czci Męki Pańskiej,
• w główne święta Apostołów i Ewangelistów
• w dni Świętych Męczenników.

Kolor zielony – symbolizuje nadzieję, młodość, sprawiedliwość oraz odrodzenie. Szat liturgicznych koloru zielonego używa się w niedziele i dni powszednie Okresu Zwykłego.

Kolor fioletowy – wskazuje na oczekiwanie na spotkanie z Jezusem i na ducha pokuty. Symbolizuje on również żałobę oraz godność (np. strój biskupa czy prałata). Używany jest podczas Adwentu, w Wielkim Poście i w liturgii za zmarłych. Można używać go zamiast czarnego.

Kolor różowy – podkreśla radość z bliskości Pana i przerwę w dyscyplinie pokutnej. Używany jedynie w trzecią niedzielę Adwentu (niedziela Gaudete) i czwartą niedzielę Wielkiego Postu (niedziela Laetare).

Kolor czarny – oznacza żałobę i pokutę. Może być używany we wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych (2 listopada) i podczas Mszy pogrzebowych dorosłych.

Kolor złoty – oznacza on charakter uroczystej liturgii. Używany w ważniejsze uroczystości. może zastępować wszystkie inne kolory.