Ćwiczenia z fonetyki

ks_andrzej

Język to tancerz jest nad tancerze,
Tańczy łamańce w każdej literze.
Wiotki jak trzcina płata figielki,
Czasem ukłuje żądłem igiełki,
Prycha, wiruje,pruje i warczy,
Długi, wypukły, wklęsły, rozwarty.
To w górę skacze, powrotem spada,
Jak zręczny szermierz, co szpadą włada,
Jak sztukmistrz biegły, linoskoczek śmiały.
Tak ten języczek koniuszczkiem małym
Wywija, cofa, skręca, zawraca,
Zadaje cięcie, drga i kołata,
Rzeźbi, maluje ten szczegół boski,
Co nosi nazwę małej spółgłoski.

Nie pieprz Piotrze wieprza pieprzem, bo przepieprzysz Piotrze wieprza.

Przyleciały trzy psrte przepiórzyce przez trzy pstre kamienice.

Stół z powyłamywanymi nogami.

Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.

Czarna krowa w kropki bordo żarła trawę, kręcąc mordą.

W czasie suszy szosa sucha.

Sasza suszy szare szorty.

Cesarz często czesał cesarzową.

Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie.

A cóż, że cesarz ze Szwecji?

Czarny dzięcioł z chęcią pień ciął.

Dziewięćsetdziewięćdziesięciodziewięciotysięcznik.

Idzie Jerzy i nie wierzy, że na wieży jest sto jeży i pięćdziesiąt jeżozwierzy.

Matka tka tak jak tkaczka tka, a tkaczka tka tak jak matka tka!

Może morze, morze zalać?

Nabuchodonozor

Neandertalczyk usatysfakcjonował rozentuzjazmowany tłum.

Rzęsa w rzece rzadka rzecz.

Spod czeskich strzech szło Czechów trzech.

Ząb – zupa zębowa, dąb – zupa dębowa.

Żubr żuł żuchwą żurawinę.